Saturday 13 October 2012

ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီး

မျမင္တာ ႀကာခဲ့လို႕
အျမင္ေတြလဲ စိမ္းမွာ မဟုတ္ဘူး

ရင္ခြင္တကာမွာလဲ
ခိုဝင္ကာ မေငးခဲ့ဘူး

ခိုင္ၿမဲတဲ့ အခ်စ္တို႕က
ေဝးျခင္း နီးျခင္း သခၤါရ ႀကားထဲ
ဘယ္ေတာ့မွ မနစ္ၿမဳပ္ဘူး

ျဖတ္မရတဲ့ ေႏွာင္ႀကိဳးေတြက
ႏွလံုးသားမွာ အထပ္ထပ္ေလး ရစ္ပတ္ေနေတာ့

ခြဲခြာျခင္းေတြ အဆံုးသက္လို႕
လြမ္းရက္ေတြ ေျခြခ်မယ္
အိမ္မရတဲ့ ညေတြျဖတ္
ခ်စ္ေသာသူ ရင္မွာေထြးေပြ႕လို႕
အလြမ္းအတြက္ အနမ္းေတြ အစားထိုးမယ့္
``ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီး``

သူငယ္ခ်င္း

ဆြံ႕အတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႕
ဖြင့္ဟဖုိ႕ ခက္ေနတဲ့ ငါ့ အျဖစ္က
ျငိမ္သက္စြာ ရပ္ေနတဲ့
ေက်ာက္ရုပ္ေလး တစ္ရုပ္လိုပဲ
တစ္ေန႕ေတာ့ ဒီတိုင္းေလးက်န္ခဲ့မွာ
ငါကိုယ္တိုင္လဲ ႀကိဳသိေနတယ္
အရိပ္လို တြယ္ေနမယ့္အစား
တိတ္ဆိတ္စြာနဲ႕
ေဝးေဝးမွာပဲ ေနလိုက္မယ္
သူငယ္ခ်င္းဆိုတဲ့ စည္းက
ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္အတြက္
အနီးဆံုး မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေႀကာင္းလိုပဲ
နီးရက္ နဲ႕ ေဝးရမွာပါ...
 

မ်က္ရည္

ေျခာက္ေသြ႕တဲ့ ေဒသက                 
ေရႀကည္တစ္ေပါက္လိုပဲ
ႏွလံုးသားတံခါး ေပါက္ၿပီး             
က်ေရာက္လာတဲ့ မ်က္ရည္တစ္စက္ဟာ  
စကားလံုးမ်ားစြာထက္  ေလးနက္တယ္
သံစဥ္ မ်ားစြာထက္ အဓိပၸာယ္ရွိတယ္          
ကာရံမဲ့ အိမ္မက္ေတြထဲက   
အေရာင္အဆင္းမရွိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအတြက္
ႏူးညံ႕တဲ့ ဒီမ်က္ရည္ေတြ
သြန္းၿဖိဳးဖို႕ မရည္ရြယ္ပါနဲ႕     
မ်က္ရည္ တန္ဖိုးေလး ေလွ်ာ့လိမ့္မယ္ ...