မယံုရင္ ပံုျပင္လုိ႕သာမွတ္

အခ်စ္ဆိုတာ ငါ စသိခဲ့ေတာ့
 စာေလး တစ္ေစာင္ကေပါ့ .....
 ရင္ခုန္တက္စ အရြယ္
 မခ်စ္ဖူးေသးတဲ့ အရြယ္
 အခ်စ္ဦးဆိုတာကို
 ငါ စတင္ေတြ႕ရွိခဲ့တယ္ ......
 ဆံပင္ ရွည္ရွည္ေလးနဲ႕
 ျမန္မာ ဆန္ဆန္ ယဥ္ယဥ္ေလးေပါ့ ......
 လမ္းအတူ ေလွ်ာက္ရင္းနဲ႕
 ေျခသံ နဲ႕ ရင္ခုန္သံ ကို
 ငါ ခြဲလို႕မရခဲ့ဘူး ........
 သူ႕ အၿပံဳးေအာက္ ငါ နစ္မြန္းရင္း
 သူ႕ စကားေရစီးေႀကာင္းမွာ ငါ ေမ်ာပါသြားခဲ့တယ္ .....
 ႀကည္ႏူးမူ႕ဆိုတာထက္
 ေျပာျပလို႕မရတဲ့ သာယာမူ႕အေပါင္း
 ငါ့ အနားမွာ ခေညာင္းခဲ့တယ္ ........
 ကံတရားရဲ႕ ရက္စက္မူ႕လား
 ႏွလံုးသားလမ္းရဲ႕ ကြ်န္းခံမူ႕လား
 ေဝခြဲလို႕မရတဲ့ အေမွာင္တိုက္တစ္ခု
 ငါတို႕ ႏွစ္ေယာက္ႀကားမွာ ျခားနားခဲ့တယ္ .....
 ငါ့ ရဲ႕ ေစတနာ က
 မင္း အတြက္ ေဝဒနာေတြျဖစ္ေပၚေစခဲ့တာလား
 ငါ့ ရဲ႕ ခံယူခ်က္က
 မင္း အတြက္ အမွားတစ္ခု ျဖစ္ေစခဲ့တာလား
 ျပန္ေတြးတိုင္း
 အမွား အမွန္ ဆိုတာ ဒြိဟ လိုျဖစ္ေနခဲ့တယ္ ........
 မင္းဘဝ ပန္းတိုင္တစ္ဆစ္ခ်ိဳး
 ( ၁၀ ) တန္းစာေမးပြဲေျဖဖို႕
 ငါ မင္းအနားက တစ္ခဏေလး ထြက္ေပးခဲ့တယ္
 ငါ ျပန္လာလို႕ သိလိုက္ရတာ
 မင္း ငါ့ အနားက တစ္ဘဝလံုး ထြက္သြားၿပီဆိုတာေလ ......
 ရွင္းျပလို႕ မရေတာ့တဲ့ အေျခအေနတစ္ခုမွာ
 အရာရာဟာ အေကာင္းဆံုးလို႕ ငါ ေတြးေပးေနမိတယ္ ......
 ဒီစာကို မင္း ျမင္ခဲ့မိမယ္ဆို
 ဒီစာကို မင္း ဖတ္မိခဲ့ဆို
 မင္း မယံုႀကည္ဘူးဆိုရင္လဲ
 ပံုျပင္လို႕သာ မင္း မွတ္ယူလိုက္ပါ ႏြယ္ .........

                                           တစ္ခ်ိန္က
                                                              ကို

Date : 3 . 22 . 2011 Time : 7 :30

မ်က္ဝန္းက မ်က္ရည္သီ

အသိတရားက ေဝးၿပီလုိ႕သိလိုက္ခ်ိန္

ကိုယ့္ ႏွလံုးသားေလ တဆက္ဆက္နဲ႕

ငိုေနတဲ့ မင္းမ်က္ဝန္းကို

မႀကည္႕ရက္လို႕ ေက်ာခိုင္းကာ

ေလးပင္တဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႕

ငါ ေလယာဥ္ေပၚတက္ခဲ့သူပါ......

ေရျခား ေျမျခား ေဒသေလးတစ္ခု

ကံတရားက ငါ့ကိုပို႕ေဆာင္လိုက္တာ 

အလြမ္းေတြ တစ္ေပြ႕တပိုက္နဲ႕ေလ....

ခဏေလးပါ ခဏေလးပါလို႕

ငါ့ကိုယ္ငါ အားေပးရင္း

ငါတို႕ ဘဝရဲ႕ စီမံကိန္းေလး

ေရးဆြဲေနသူပါ...

စိတ္မေလွ်ာ့လိုက္ပါနဲ႕ အားတင္းထားပါ

ျပန္ဆံုတဲ့ ေန႕မွစလို႕

မင္းမ်က္ႏွာေပၚမွာ အျပံဳးေလးေတြ

တစ္သက္လံုး ငါ ဖန္ဆင္းေပးထားမွာပါ... 

                                                   

                                                                  ေကာင္းကင္ကိုကို

``ငါ တို႕ရဲ႕ မိဘ ``

သက္ရွိထင္ရွား ျမတ္ဘုရားလား......

တုႏွိဳင္းမမွီ ဘယ္ပန္းခ်ီလား...........

ျမင့္မိုရ္ထက္သာ ေကာင္းကင္မွာလား........

         သင္၏အခ်စ္ ထုဆစ္မရ 

      သင္၏ဂုဏ္ရည္  စာေခြမရ

     သင္၏ အလွကား ဘာသာျပန္မရ

 ပင္လယ္မွင္ရည္ ကုန္စင္ေစလည္း........

ေပလႊာေကာင္းကင္ ဆံုးမယ္ထင္ဘူး........

မိဘေက်းဇူး အံ့ခ်ီးကူးလွ 

                             ေသေသာ္ထိမွ

                                     ေႀသာ္ 

                                                ခ်စ္ႀက............